Historia Lladró

W 1953 roku bracia Juan, José i Vicente Lladró zaczęli tworzyć pierwsze eksperymentalne prace w piecu mauretańskim, który znajdował się w ich rodzinnym domu w Almàssera w Walencji (Hiszpania). Pracowali wtedy w fabryce kafli i porcelany stołowej, a tworząc w domu rozwijali swoje artystyczne zainteresowania. Wkrótce ich produkty, starannie wykonane i pełne swoistego uroku, zdołały przyciągnąć uwagę innych.

Rzeźby, które zaczęli tworzyć przed 1955 wyraźnie odzwierciedlały trendy obecne w XVIII wieku. Przypominały one parce wcześniejszych artystów, którzy pracowali z porcelaną, takich jak np.: Meissen, Sèvres, czy Capodimonte

W 1958 porzucili fabrykę i oddali się wyłącznie pracy w swoim rodzinnym warsztacie, który rozrósł się do takich rozmiarów, że zdecydowali się przenieść go do pobliskiego miasta Tavernes Blanques..

Zapotrzebowanie na figurki Lladró wzrosło nieoczekiwanie. Bracia wprowadzili innowacje zarówno w wyglądzie figur, jak i w sposobie ich wypalania (zredukowali ilość wypalanych warstw z 3 do 1). Efektem tych działań są pastelowe odcienie oraz krystaliczne wykończenie typowe dla figur Lladró.
Wraz ze wzrostem liczby rzeźbiarzy, chemików i dekoratorów wzrosła produkcja. Wkrótce zapadła decyzja o umieszczeniu logo firmy na wszystkich figurkach.
Poza produktami z serii “Porcelana Lladró”, bracia dodali greckie arcydzieło Nike z Samotraki, która kojarzyła nazwę marki z ideałem sztuki klasycznej.
Przed końcem dekady powstał pierwszy sklep w Walencji, a następne dwa w ciągu kilku kolejnych lat.
LATA 60
Nawa kraju pochodzenia, Hiszpania, została wstawiona do logo firmy. W1965 zaczęto eksportować produkty do Kanady i wprowadzać je na rynek amerykański.
W 1962 otwarto specjalną szkołę, która miała na celu wykształcenie profesjonalistów i przekazanie im doświadczenia i twórczego ducha braci Lladró.
W 1967 rozpoczęto budowę Miasta Porcelany, w którym oprócz fabryki i biur znajdują się obiekty sportowe i rekreacyjne dla pracowników. Kompleks ten został otwarty 13 października 1969r.

Bracia Lladró byli również pionierami w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych.

Figurka „Sad Harlequin”/ Smutny Arlekin wyprodukowana w 1969 była znakiem zmian w artystycznej twórczości barci. Romantyczność i stylizowane pozy długo będą charakteryzowały produkty Lladró i przysparzały im zwolenników na całym świecie.
Lata 60 charakteryzowały się wzmożonym zainteresowanie produktami Lladró również na rynkach zagranicznych, w tym na rynku amerykańskim. Przyczynili się do tego amerykanie odwiedzający Walencję w poszukiwaniu nowych produktów importowych. Zachwycili się oni figurką pastereczki, posiadającą wszystkie typowe dla produktów Lladró cechy.

LATA 70

W latach 70 Lladró wprowadziło figury wykonywane z gresu, który nadaje im ciepłe wrażenie dzięki kolorom ziemi i matowemu wykończeniu. Figur tych się nie maluje, a jedynie kilkakrotnie lakieruje i wypala, co sprawia, że uzyskuje się różne efekty kolorystyczne.

W latach 70 pojawiła się również linia wazonów Lladró, na których malowane są inspirowane orientem wzory roślinne i ptaki. W 1974 powstały pierwsze figury z serii „Elite”, na ogół technicznie skomplikowane, dużych rozmiarów dzieła. Produkty Lladró umacniały swoją pozycję na amerykański rynku. Zmieniło się logo. Nowy symbol miał podkreślić połączenie sztuki z nauką, które stanowi podstawę procesu produkcji porcelany. Logo było połączeniem starożytnego symbolu chemicznego i kwiatu w kształcie dzwonka, który z kolei był typową roślina w Walencji.

LATA 80
Dzieci braci Lladró weszły do zarządu firmy. Firma nadal wzrastała na rynkach zagranicznych.
W 1986 podpisano umowę z japońską firmą „Mitsui group”, skutkiem czego było stworzenie filii fabryki w Japonii, a następnie w Chinach, Australii, USA i Wielkiej Brytanii. W tym samym roku, 18 września, otworzono Muzeum Lladró w prestiżowej dzielnicy Nowego Yorku.

W 1982 powstały „Flowers of the Season”/ Sezonowe Kwiaty, kompozycja składająca się z setek kwiatów precyzyjnie utworzonych rękami ekspertów. W Lladró zdanie to jest powierzane konkretnej grupie artystów, którzy zajmują się jedynie tworzeniem kwiatów płatek po płatku.

W Lladró cały czas poszukiwano nowych form ekspresji, co doprowadziło do powstania kolekcji „Sculptures”/ Rzeźby, która nawiązuje do tradycji rzeźb klasycznych. Są to duże dzieła w bardzo limitowanych edycjach (nie więcej niż 300 produktów), przy tworzeniu których artyści mogą puszczać wodze fantazji.
W 1985 powstało „Lladró Collectors Society/ Stowarzyszenie Kolekcjonerów Lladró, które zrzesza fanów sztuki, porcelany i produktów Lladró.

LATA 90

Lata 90 potwierdziły sukces braci Lladró, którzy otrzymali ważne nagrody:

3 nagrody Księcia Felipe:
– for Internationalization (1993) (za międzynarodowy rozwój)
– for Competitiveness (1997) (za konkurencyjność)
– for Renown Brand Management (2001) (za rozpowszechnianie marki)
3 nagrody Księcia Asturias dla braci Lladró

Ich twórczość była wystawiana w kilku miastach na całym świecie. Często były to miejsca stanowiące punkt odniesienia dla artystów na całym świecie, np. the Hermitage Museum w Saint Petersburgu (figura Don Kiszota i 18 wiecznej karocy zostały częścią stałej ekspozycji w tym muzeum).

Otwierano kolejne sklepy należące do firmy Lladró, np. w Madrycie (1996), w Los Angeles (Beverly Hills 1997).

Pod koniec lat 90 powstaje nowa luksusowa kolekcja „Legend”/ Legenda, produkowana z delikatnej półprzeźroczystej porcelany połączonej ze złotem i drogimi kamieniami. Była to nie tylko nowa forma ekspresji, ale również wyzwanie techniczne. Seria ta składa się z figurek stworów, wróżek, elfów i aniołków.

40 lat po powstaniu firmy nadszedł czas podsumowań. Za ponadczasową kolekcję uznano misternie tworzone kompozycje kwiatowe (seria „Caprichos”). Kolekcja „Goyescas” przeniosła prace hiszpańskiego malarza Francisco Goya z papieru w trójwymiarowy świat porcelanowych figur, zachowując przy tym ich świeżość i spontaniczność. Lata 90 to również czas dużych kompozycji i skomplikowanych scen, które przedstawiają wielu bohaterów, np. „Cinderella’s Arrival”/ Przyjazd Kopciuszka, który jest znaczącym dziełem w historii marki Lladró.

PO ROKU 2000
W tej dekadzie skupiono się na nowych liniach związanych z dekorowaniem wnętrz. Łącząc piękno z funkcjonalnością stworzono przedmioty wykorzystywane do dekorowania stołów (seria „Naturofantastic” i seria „Lladró Fragrances”) i łazienek (seria „Lladró Bath”) lub do oświetlania pokoi (seria „Ladro Lighting”).

Trzej bracia Lladró, którzy założyli firmę w latach pięćdziesiątych przekazali ster młodszemu pokoleniu w 2003 roku. 4 lata później najstarszy brat, Juan Lladró, i jego córki, Rosa and Ángeles przejęli prowadzenie firmy.

W tym samym czasie powstały nowe linie estetyczne, takie jak „Lladró’s essentials”, subtelne i zmysłowe formy w porcelanie biskwitowej (matowej). Delikatne zdobienia, dominujący biały kolor i godny uwagi symbolizm podkreślają wyjątkowość tej kolekcji.

W 2005 roku Lladró rozpoczęło projekt „Re-Cyclos”, którego ideą jest tworzenie nowych produktów z klasycznych dzieł marki Lladró przez sławnych projektantów, np. Bodo Sperlein.

Od 2006 roku z marką Lladró pracuje znakomity projektant Jaime Hayon i tworzy kolekcję „The Fantasy”.
W ramach kolekcji „High Porcelain”, artystycznie najbardziej zaawansowanej kolekcji, w roku 2006 powstała rzeźba „Queen of the Nile”/ Królowa Nilu, która jest jak dotąd największym elementem wśród produktów Lladró (160 cm długości). W ramach tej kolekcji powstały nowe dzieła, które inspirowane były innymi kulturami, np.: „Hindu Ganeshas” lub „Japanese Hina Dolls”. W ten sposób marka pokazała swoją otwartość na różne potrzeby ludzi z całego świata.

PO ROKU 2010
Od początku dekady dokładano starań, aby połączyć pracę projektantów „wewnętrznych” z nowymi, „zewnętrznymi” projektami. W wyniku tych zabiegów, pod artystycznym przywództwem Jaime Hayon, marka Lladró wypuściła kolekcje takie jak, np. „The Parrot Party”/ Przyjęcie u papug, „Metropolis”/ Metropolia i „The Guest”/ Gość. Ostatni projekt, „The Guest”, jest pomyślany, jako platforma, w ramach której artyści specjalizujący się w różnych dyscyplinach mogą nawiązać współpracę z firmą Lladró. Zainteresowani twórcy mogą nadać porcelanie zaprojektowanej przez Jaime’go Hayon swój indywidualny charakter.

Marka Lladró cały czas się rozwija, tworzy dzieła klasyczne charakteryzujące się jasnymi kolorami, oryginalnymi kształtami i innowacyjnymi materiałami. Stopniowo, stara się też tworzyć dzieła, które są swoistym hołdem oddanym nowym tradycjom orientalnym i ich bogatej ikonografii.